Na 6 maanden was het eindelijk zover, we zouden ons zusje weer zien. Mariëlle komt naar ons dushi Korsou! We hebben Mariëlle gevraagd een stukje te schrijven over haar ervaringen. Zij zal de laatste “gast” zijn die ons gaat bezoeken hier op Curacao. Het aftellen gaat nu echt beginnen…
Hieronder het verslag met natuurlijk de fotoreportage:
Donderdag 2 juni; Na een lange lange vlucht, was ik er dan; op Curacao! Wat was het fijn om mijn broer, schoonzus en mijn lieve nichtjes Zoë en Sari weer te zien na zo’n lange tijd! Ik kwam ’s avonds aan, half 7 lokale tijd. Maar voor mijn gevoel was het 6 uur later, dus die avond toch maar op tijd naar bed. Natuurlijk wel eerst even bijkletsen, hun prachtige huis bekijken en een plons in het zwembad! Want ook de temperatuur hier was even wennen.
Vrijdag 3 juni; vroeg wakker vanwege het tijdsverschil. Hier hadden René en Mascha al op gerekend dus vandaag een uitje naar Westpunt, de andere kant van het eiland. Zoveel moois gezien die dag. Een soort maanlandschap zag ik, heel apart, een groot plateau van lavasteen. Een prachtige grot, waar je in kon, en waar je de zee onderdoor kon zien (moeilijk uit te leggen, zie foto). En een super mooi strand met het helderste azuurblauwe zeewater dat ik ooit gezien heb (Grote Knip).
Zaterdag 4 juni; ’s Morgens lekker chillen thuis bij het zwembad (toch nog een klein beetje jetlag) en ’s middags naar een super coole strandtent, Zanzibar, met livemuziek op het strand. ’s Avonds thuis een heerlijke verkoelende duik in het zwembad thuis, in de regen, onder de sterren. Hoe cool is dat!
Zondag 5 juni; Vroeg op! Samen met René naar de hoogste berg van het eiland; de Christoffel berg. Na een stevige klim van ruim een uur stonden we om half 9 ’s morgens op de top. Het was (zeker voor mij, roker en niet-sporter) toch wel even flink afzien, maar ik vond het, zeker toen we boven waren, een hele mooie tocht met een prachtig uitzicht over Curacao. Onderweg naar boven ben ik nog mijn zolen verloren van mijn oude Nomad bergschoenen. Ik vond het heel leuk om dit samen met mijn broer te doen. ’s Avonds al even voorzichtig op stap. De jetlag was nu wel bijna weg. Samen met René naar een erg relaxte strandtent gegaan, Pirate Bay (oude Hooks Hut), waar een goede reggaeband The Lions aan het spelen waren.
Maandag 6 juni; Een verrassing; Mascha was gisterenavond ook nog even met Zoë gaan happy-hour-en en daar had Mascha geregeld dat we vandaag een rondleiding kregen op HrMs Dolfijn, een onderzeeër van de Nederlandse Marine! Ik weet niet hoe ze het voor elkaar gekregen heeft (?) maar dit was wel heel bijzonder. Normaal doen ze dit niet, privé rondleidingen. Publiek mag alleen op opendagen op de Dolfijn. Maar … wat was dit gaaf zeg, om zo’n onderzeeër eens van binnen te zien (zie foto’s)! ’s Middags, bij René en Mascha in de achtertuin J, naar een super mooi baaitje, het strand van Blue Bay. Jaaaaah …. alweer een super strand. Al die stranden hier zijn prachtig! Ook nog gesnorkeld en heel veel mooie vissen gezien. En daar liep zomaar een Leguaan (Iguana) op het strand. Wat een mooie beesten zijn dat! En, zo heerlijk, ’s avonds in het donker lekker baantjes trekken in hun zwembad. Want het is hier wel echt heel erg warm. ’s Middags zo’n 35 graden. En zelfs ’s avonds en ’s nachts is het hier nog 29 graden.
Dinsdag 7 juni; Vroeg op (6 uur) om met Mascha de kindjes naar school te brengen. De school van de kinderen begint hier al om half 8 ‘s ochtends. Mascha en ik gingen ook nog even de juffrouw van groep 3 helpen om met een groepje kindjes te lezen. Na het lezen zijn we samen in Willemstad, Punda gaan winkelen.
Kleurrijk Curacao! Ik zag natuurlijk het bekende beeld van Curacao, de handelskade, met de typische Nederlandse huizen in verschillende kleuren. Ik dacht, voordat ik naar Curacao ging dat de huisjes alleen daar gekleurd waren, maar je ziet het overal hier op het eiland. Zo mooi en gezellig, al die gekleurde huisjes. ’s Middag even skypen met de kinderen, zoals ik bijna elke dag wel even gedaan heb. Ik vind het echt heerlijk om hier te zijn, lekker alleen op vakantie, maar ik mis mijn kinderen en Henrie toch ook wel. Maar als ik ze dan even gezien heb op de skype is het weer goed. ’s Avonds met Mascha op stap! Op dinsdag? zullen jullie misschien denken…Ja, hier op Curacao is het elke avond wel ergens feest. We gingen naar Omundo. Een soort trendy café met airco. Wat kunnen die mannen lekker dansen hier zeg. In Nederland ga je even naar buiten om af te koelen maar hier kreeg je dan een klap in je gezicht en ging je binnen afkoelen. Hoewel…dinsdag was de heetste dag en Mascha en ik hebben heel wat zweetpareltjes laten vallen, pfff álles was nat!
Woensdag 8 juni; ’s Morgens natuurlijk een beetje uitslapen en lekker chillen bij het zwembad. ’s Middags naar strand bij Blue Bay snorkelen. Zo heerlijk daar. ’s Avonds moesten de kinderen naar de zwemles. Tijdens het wachten gingen wij een heerlijke pasta eten in het leuke restaurantje boven het zwembad op het terras in de zon! Met je kinderen naar de zwemles gaan is hier toch wel een heel stuk leuker dan bij ons in Nederland, waar we moeten wachten in een suffe kantine.
Donderdag 9 juni; ’s Morgen met René op pad. Hij liet mij weer een ander stuk Curacao zien. We hebben een flinke wandeling gemaakt langs de zoutvlakten. Daar heb ik ook flamingo’s gezien. Na de wandeling zijn we samen gezellig koffie gaan drinken op een heerlijk strandje Porto Mari. Daarna nam René mij ook nog even mee naar een lokaal strandje; Boca Sami. Bij Boca Sami liggen van die leuke kleine bootjes in het water. Dat vind ik er altijd leuk uitzien. Ja … ook weer een geslaagde ochtend. Na de lunch met de kindjes zijn Mascha en ik naar wéér een lokaal strand gegaan waar ook de Curaçaoënaars zich afkoelen in het heerlijke blauwe water: Playa Mariot. Ook mooi! Echt weer … echt al die strandjes hier zijn even mooi, met ieder hun eigen charme. Om me mentaal voor te bereiden op twee late uitgaansdagen toch maar even een vroeg schoonheidsslaapje.
Vrijdag 10 juni; Vandaag was het feest, de kinderen vieren vandaag allebei hun verjaardag op school en ’s middags en ‘s avonds een kinderfeestje. Mascha gaat hier nog wat meer over schrijven. Ik vond het leuk dat ik hier bij kon zijn. In de ochtend hebben we de spulletjes klaar gezet en ben ik met Mascha nog naar Ottrabanda, het Riffort, geweest. Na het ophalen begon het feestje van Sari, wat is dat leuk zeg als je een kinderfeestje kunt houden met een zwembad in de tuin. ’s Avond met René en Mascha op stap, eerst naar een heel leuk cafeetje, Miles Jazzcafe en daarna naar Cabana. Een grote disco op het strand. Niet echt mijn ding, wat te druk en te massaal, maar uiteindelijk (na wat Brightjes en goed gezelschap) toch een hele gezellige avond gehad.
Zaterdag 11 juni; En toen was het alweer Zaterdag. Wat is de tijd snel gegaan. “Time flies when you’re having fun!” ’s Avonds ben ik meegenomen naar Delicious, een culinair evenement. Heel erg gezellig. Allemaal mooi ingerichte tenten van de beste restaurants van Curacao waar je heerlijke kleine gerechtjes kon bestellen. Heel erg leuk.
Zondag 12 juni; Vanochtend wakker geworden en heel bewust in het zwembad gedoken. De laatste ochtend hier, de laatste keer ’s morgens recht uit bed het zwembad in. De laatste keer …. straks naar het strand. Lagun (de foto’s spreken voor zich, daar zijn echt geen woorden voor!). En dan naar Hato (de snik kwam na het schrijven van dit stukje...)
Lieve René en Mascha. Ik heb het geweldig fijn gehad hier. Wat hebben we veel gedaan. Ik heb een heel goed beeld van Curacao gekregen. Ontzettend bedankt dat jullie dit met mij wilden delen. Ik snap het wel dat jullie het hier zo fijn vinden. En ontzettend bedankt voor jullie gastvrijheid. Dat lijkt me toch ook niet niks, iemand zo de hele week, 24 uur per dag, in je leven, in je huis. Bedankt voor de super mooie ervaring!!
Dikke knuffel en kus en tot 31 juli in Nederland!
Liefs Mariëlle
Lief zusje, ik vond het geweldig dat je hier bij ons was de afgelopen 10 dagen en dat ik samen met Mascha en kids veel leuke dingen heb kunnen laten zien, horen, ruiken ($%##?!), en proeven van wat inmiddels ook ons kleurrijk eiland is geworden, Dushi Korsou. Vooral die klim samen naar de top van het eiland zal ik niet snel vergeten. Dikke hug en kus van je broer!
Hey zussie, je bent de laatste…en zeker niet de minste. Ik vond het heerlijk je hier te hebben! De volgende op de roltrap zijn we zelf. Ik moet de komende dagen weer even door de zure appel heen bijten (mijn brok zit er al) om daarna weer losgeslagen te genieten van dit super eiland. We gaan er nog alles uit halen wat er inzit, hoewel ik alles al uitgehold heb denk ik J AYO DUSHI X je zussie
P.S. Ennuh Mariëlle, vergeet niet, het is, Bon Dia, Bon Tardi, Bon Nochi en Pastechi!!! J
